بلوک شیشه ای , سقف پاسیو

امروزه هنگامی که نام پاسیو را از یاد میگذرانیم، تصویری از فضایی در ذهنمان نقش میبندد که طبق قوانین شهرداری مساحتی حدود 24 متر دارد، و دور تا دور آن را پنجرههای همسایه ها احاطه کرده است. کولرهای آبی دودکش ها و … دکوراسیون خاصی به آن داده است. برخی سقف همکف پاسیو را با بلوک شیشه ای می پوشانند و از آن به عنوان بخشی از خانه یا به عنوان نورگیر خانه استفاده می نمایند.

سقف پاسیو بهتر است با شیشه مانند بلوک شیشه ای پوشانده شود تا نور به خوبی عبور نماید و نور طبیعی محیط خانه را روشن نماید. پاسیو کلمه های است که شاید فکر کنید نامی غربی برای فضای نورگیر داخلی است و به همین خاطر فضایی اساساً غربی است که وارد معماری ایرانی شده ؛ اما این کلمه یک کلمه فارسی اصیل بوده که به مرور زمان به پاسیو تغییر یافته است ، در گذشته در فرهنگ ایرانی پاسیو حیاط خلوت نام داشت.

در فرهنگ معین پاسیو به حیاط خلوت و نورگیر و بخشی از آپارتمان که به صورت باغچه یا گلخانه استفاده می شود معنی شده است . یکی از مزایای پوشش سقف پاسیو با بلوک شیشه ای این است که اگر زیر پاسیو گلخانه ای ایجاد شود بلوک شیشه ای ها نور را به خوبی از خود عبور داده و نور لازم را برای رشد و نگهداری گیاهان تامین می نماید.

بلوک شیشه ای شیشه دوجداره ای است که 8 سانتیمتر ضخامت دارد و از آن می توان در سقف به ویژه سقف پاسیو استفاده نمود ، البته باید ایمنی لازم را در این مورد به خوبی رعایت نمایید ، برای این کار می توانید پس از نصب بلوک شیشه ای در سقف زیر آن را با یک توری که معمولا برای جلوگیری از ورود پشه به داخل اتاق در پنجره نصب می نمایند ، بپوشانید تا در صورتی که بنا بر هر دلیلی یکی از بلوک شیشه ای ها شکست و پایین افتاد ، توری به عنوان محافظ عمل نموده و مانع افتادن شیشه روی افرادی که زیر آن تردد می نمایند ، شود.

پاسیو که به آن نورخان نیز گفته می شود به حیاط خلوت بی سقف یا دارای سقف نورگذر و شیشهای اطلاق میشود که معمولاً در میان خانهها یا چسبیده به ساختمان های مسکونی ساخته میشوند و در آنها گونههای گیاهی پرورش داده میشوند. به دیگر سخن، نورخان یک گلخانه درون ساختمانی است. کارکرد نورخان در خانه بیشتر برای فراهم آوردن نور کافی و بسنده، سبزی محیط و زیبایی است و امروزه سقف آن را با بلوک شیشه ای می پوشانند که نور را به خوبی عبور دهد.

پاسیو اگرچه لفظی اسپانیایی است که به صورت patio  نوشته میشود، و در زبان انگلیسی هم patio  نوشته میشود؛ اما این مفهوم ریشه در مفهومی به نام پادیاو دارد، که لفظی عمیقا فارسی است. پادیاو عنصری کهن در معماری ایرانی است که زیبایی و کارایی و فخر آن موجب شده تا پهنهی معماری جهان را از هند تا آندلس در گذشته فتح نماید و امروزه با فراگیر شدن معماری گذشته در جهان، این عنصر ارزشمند معماری ایرانی در همه جای جهان یافت میشود.

پادیاو حیاط دور بستهای است که حوض یا جوی آب در میان داشته باشد، پادیاو به گودال باغچه گفته می شود یعنی یک باغچه زیبا که در گودی دیوارهای چهار طرف حیاط محصور است ، در معماری اصیل ایرانی معمولا وسط حیاط یک حوض و کنار آن را با باغچه های گل و درختان زیبا پوشش می دادند ، این همان پادیاو است که  در فارسی کهن و میانه به معنی طهارت، شستشو و نیز جایگاهی برای شستشو به کار می رفت ، پادیاو با همه ویژگیهایش بعد از اسلام در پیش مساجد و زیارت گاهها به نام وضوخانه جای گرفت که یک حوض بزرگ وسط حیاط برای وضو گرفتن ساخته می شد و امروزه نیز در اکثر زیارت گاه ها وجود دارد.

پادیاو از فرهنگ ایرانی نشات گرفت و به کشورهای اروپایی و برخی کشورهای عربی انتقال داده شد و در نهایت با نام پاسیو از زبان اسپانیایی و انگلیسی به ایران بازگشت ، ولی در این چرخه گذار ، آن حیاط زیبا که چهار دیوار حیاط  دور حوض آب و باغچه های پرگل و درختان زیبا را گرفته بودند تبدیل به چهار دیوار شد که نوری کم از بالا به آن می تابد و احیانا چند گل و گلدان نیز زیر آن و در میان چهار دیوار محصور شده است ، بگذریم از این مساله و بهتر است برای اطلاعات بیشتر به کتابهای تاریخی و معماری اصیل ایرانی مراجعه شود.